Арганізацыя работы рознаўзроставай групы

Асаблівасці планавання і арганізацыі адукацыйнага працэсу ў рознаўзроставай групе

Рашэнне выхаваўчых і адукацыйных задач, фарміраванне дастатковага ўзроўню ведаў і ўменняў дзяцей, дасягненне дзяржаўнага стандарту ва ўмовах рознаўзроставай групы  выклікае ў выхавальнікаў значныя цяжкасці. Да таго ж асноўная метадычная літаратура па дашкольнай адукацыі разлічана на ўстановы з аднаўзроставым складам дзіцячых груп.
 

Перад педагогам стаіць няпростая задача - пабудаваць сваю працу так, каб яна забяспечвала захаванне самакаштоўнасці, непаўторнасці дашкольнага перыяду дзяцінства.

Самую істотную частку побыту дзяцей ва ўстанове дашкольнай адукацыі складае распарадак дня. Правільнае фізічнае развіццё дзіцяці неймаверна без строгага выканання рэжыму дня, які павінен адпавядаць рэальнаму складу дзяцей у групе. Пры вызначэнні агульнага рэжыму для дзяцей трох-чатырох узростаў за аснову бярэцца рэжым сярэдняга ўзросту і з улікам рэжыму для астатніх дзяцей ўносяць некаторыя змены ў працягласць рэжымных працэсаў.

Важна заўсёды выконваць правіла - рэжымныя працэсы пачынаць з малодшымі дзецьмі, паступова падлучаючы больш старэйшых (у іншым парадку адбываецца толькі ўздым дзяцей пасля дзённага сну).

Рэжым толькі тады арганізуе жыццё дзяцей, з'яўляецца важным фактарам выхавання, калі ён выконваецца выразна і ўзгоднена ўсімі работнікамі.

Каб усе віды дзейнасці ажыццяўляліся на добрым педагагічным узроўні, вялікае значэнне мае ўзгодненасць у працы выхавальніка і памочніка выхавальніка. Памочнік выхавальніка рознаўзроставай групы павінен асабліва добра ўсведамляць сваю ролю ў педагагічнай працы з дзецьмі, валодаць асноўнымі прыёмамі арганізацыі рэжымных працэсаў, разумець, чым яна можа дапамагчы малышам, а што яны павінны рабіць самастойна. Дапамога памочніка выхавальніка неабходная пастаянна, але больш за ўсё ў самыя напружаныя ў змешанай групе моманты - пры завяршэнні адных працэсаў і пераходзе да іншых: падрыхтоўка да прагулцы, выхад на ўчастак і вяртанне ў групу, укладванне дзяцей, правядзенне працэдур загартоўвання.

Важна ўмець выкарыстоўваць усе перавагі выхавання дзяцей рознага ўзросту - наладзіць сваю работу так, каб навучыць старэйшых клапаціцца пра малодшых. У сумеснай выхаванні дзяцей рознага ўзросту ёсць шмат станоўчага. Сталыя зносіны малодшых дзяцей са старэйшымі стварае спрыяльныя ўмовы для фарміравання сяброўскіх адносін, клапатлівасці, самастойнасці. Тут старэйшыя дапамагаюць малодшым апрануцца, абараняюць ад крыўдзіцеля і г.д. Асаблівае значэнне набывае прыклад старэйшых для малых. У сілу сваёй схільнасці да пераймання малодшыя паступова пераймаюць ўсе станоўчыя якасці старэйшых. Шматгадовыя назіранні даказваюць, што ў рознаўзроставых групах малодшыя дзеці навучаюцца навыкам значна хутчэй, а старэйшыя растуць больш абачлівымі, добразычлівымі і спагаднымі. Упершыню прыходзячы ў дзіцячы сад малыя трапляюць ва ўжо арганізаваны калектыў, лягчэй падпарадкоўваюцца яго правілам, пераймаючы ва ўсім старэйшым дзецям, якія ў дадзеным выпадку служаць апорай выхавальніка.

Але ўсё гэта, вядома, не адбываецца само сабой, а з'яўляецца вынікам штодзённай i карпатлівай працы педагога, правільнай арганізацыі жыцця і самастойнай дзейнасці дзяцей. Арганізуючы жыццё дзяцей, іх разнастайную актыўную дзейнасць, выхавальнік павінен, перш за ўсё, клапаціцца аб ахове і ўмацаванні здароўя.

Парады пры правядзенні прагулкі:

На прагулцы, як і ў памяшканні, выхавальнік клапаціцца аб тым, каб усе дзеці былі занятыя, цікава гулялі са сваімі аднагодкамі і са старэйшымі дзецьмі, працавалі, назіралі за з'явамі навакольнага жыцця і г.д., стварае ўмовы для разнастайнай рухальнай актыўнасці ўсіх дзяцей узроставых падгруп. Пры гэтым важна:

- сачыць за фізічнымі нагрузкамі, чаргаваць гульні і заняткі рознай ступені рухомасці, не дапускаць, каб малыя, пераймаючы старэйшым выконвалі шкодныя і цяжкія для іх рухі (віселі на руках, залазілі на высокія лесвіцы);

-  рухомыя гульні з малодшымі дзецьмі мэтазгодна праводзіць у сярэдзіне прагулкі, а са старэйшымі адразу пасля выхаду на ўчастак або ў канцы прагулкі, перад вяртаннем у групу.

У залежнасці ад мэты і фізічных нагрузак рухомыя гульні могуць праводзіцца з усімі дзецьмі, з двума сумежнымі падгрупамі і асобна з адной групай.

Перавага варта аддаваць гульняў з двума або адной падгрупе, бо у гэтым выпадку лягчэй ўлічыць розныя магчымасці дзяцей. Важна, каб некалькі разоў на працягу тыдня планаваліся і асобна праводзіліся рухомыя гульні з самымі старэйшымі дзецьмі, бо пры сумеснай арганізацыі гульняў фізічная нагрузка ў старэйшых дзяцей аказваецца недастатковай.

Неабходна памятаць, што за 30 хвілін да канца прагулкі неабходна перавесці дзяцей на больш спакойную дзейнасць. Тут можна правесці назірання, слоўныя гульні, гутаркі з дзецьмі.

Арганізацыя рэжымных момантаў

Арганізацыя мыцця - адзін з важных элементаў у рэжыме  ўстановы дашкольнай адукацыі. Спрыяе прывіццю ўстойлівых гігіенічных навыкаў, развіццю самастойнасці, выхаванню ўзаемадапамогі. Праводзіцца дыферэнцыравана, аднак дзеці павінны засвоіць агульныя для ўсіх правілы:

- заходзіць ва ўмывальны пакой паступова, невялікімі групамі;

- у першую чаргу мыюць рукі малыя, старэйшыя дапамагаюць ім і вучаць;

- не затрымлівацца там ля ракавіны: астатнія дзеці чакаюць;

- мыць рукі, закасаўшы рукавы, не наліваць на падлогу.

Арганізацыя рэжымных момантаў: харчавання, мыцця, апранання і распранання дзяцей ва ўмовах рознаўзроставай групы патрабуе вялікага майстэрства выхавальніка, выразнасці і зладжанасці работы ўсяго абслуговага персаналу, стварэнне спакойнай і добразычлівай абстаноўкі, ўважлівага стаўлення дарослых да ўсіх дзяцей, асабліва да малодшых. Усё гэта важна таму, што ў невялікі час, якое па рэжыме адводзіцца для правядзення гэтых жыццёва важных працэсаў, неабходна не толькі правільна і хутка абслужыць дзяцей, накарміць, апрануць і г.д., але і ў адпаведнасці з праграмнымі патрабаваннямі забяспечыць фарміраванне неабходных для дзяцей кожнага ўзросту культурна-гігіенічных навыкаў. У працэсе паўсядзённай дзейнасці ў дзяцей варта выхоўваць звычкі правільных паводзінаў у калектыве, сяброўскія ўзаемаадносіны

Тыпы і варыянты арганізацыі дзяцей на занятках у рознаўзроставай групе:

1.Усе дзеці занятыя адным відам дзейнасці.

2.Камбінаванныя заняткі.

2.Заняткі з адной групай па адной методыцы.

ТЫП I.

ВАРЫЯНТ I.

Пачатак занятка адначасова. Усе дзеці падгрупы працуюць па адной тэме, з ускладненнем для старэйшых дзяцей. Затым дзецям старэйшай падгрупы даецца самастойнае заданне, а дзеці малодшай і сярэдняй падгрупы працуюць з выхавальнікам. На гэтым занятак малодшай з падгрупай сканчаецца. Затым 3-5 хвілін выхавальнік працуе з дзецьмі сярэдняй падгрупы, затым з выхаванцамі старэйшай падгрупы і заканчваецца занятак.

ВАРЫЯНТ 2.

Пачатак адначасовы. Усе падгрупы працуюць з выхавальнікам па адной тэме з ускладненнем для старэйшых дзяцей. Тут самастойная праца прапануецца для малодшых і сярэдніх падгруп, а старэйшыя працуюць з выхавальнікам. Даўшы самастойнае заданне ў старэйшай групе, выхавальнік дзве хвіліны правярае самастойнае заданне ў малодшай падгрупе і адпускае дзяцей. Пасля гэтага пераходзіць да праверкі самастойнага задання ў сярэдняй падгрупе, працуе з імі над рашэннем трэцяй праграмнай задачы, падводзіць вынік занятку.

ВАРЫЯНТ 3.

Выкарыстоўваецца ў канцы квартала, для кантрольных і выніковых заняткаў.

1 частка занятку. Дзеці 3-х падгруп працуюць разам па адной тэме з ускладненнем для старэйшых дзяцей.

2 частка. У ёй прапануецца самастойнае заданне. Праверка самастойнай работы пачынаецца з малодшай падгрупы. Пасля чаго гэтыя дзеці ідуць гуляць, затым правяраецца самастойнае заданне сярэдняй і старэйшай падгруп.

3 частка. Дзеці сярэдняй і старэйшай падгруп працуюць разам з выхавальнікам па адной тэме з ускладненнем для старэйшых. Пасля чаго дзеці сярэдняй падгрупы вольныя, са старэйшымі дзецьмі выхавальнік працягвае працу і адпускае.

ВАРЫЯНТ 4.

Занятак пачынаецца з дзецьмі старэйшай групы. Праз 5-7 хвілін запрашае дзяцей сярэдняй падгрупы, праз 5 хвілін дзяцей малодшай падгрупы. У другой частцы занятку дзеці старэйшай падгрупы выконваюць самастойную працу. За гэты час выхавальнік павінен паспець папрацаваць са старэйшай падгрупе і даць ім самастойнае заданне, запрашае дзяцей малодшай падгрупы, тлумачыць і дае самастойную працу. У апошняй частцы занятку ўсе 3 падгрупы працуюць па адной тэме, з ускладненнем для старэйшых падгрупы.

ВАРЫЯНТ 5.

Адрозніваецца ад папярэдняга тым, што ў апошняй частцы занятку дзецям сярэдняй падгрупы выхавальнік можа даць самастойнае заданне, а з дзецьмі старэйшай падгрупы працуе па адной тэме.

ВАРЫЯНТ 6.

Занятак пачынаецца з дзецьмі старэйшай і сярэдняй падгруп. Яны працуюць з выхавальнікам па адной тэме, з ускладненнем для дзяцей 6-га года жыцця. Затым абодвум падгрупам даецца самастойная праца, на занятак запрашаюцца дзеці малодшай падгрупы. Вырашыўшы адну задачу, яны прыступаюць да самастойнай працы. Выхавальнік у гэты час працуе з дзецьмі старэйшай і сярэдняй падгруп і адпускае іх. Затым надаецца 2 хвіліны для правядзення самастойнай работы з дзецьмі малодшай падгрупы і выніку занятку.

ВАРЫЯНТ 7.

1 частка. Занятак пачынаецца з дзецьмі старэйшай падгрупы. Яны працуюць з выхавальнікам па адной тэме. У другой частцы занятку дзеці старэйшай падгрупы працуюць самастойна, дзеці сярэдняй - з выхавальнікам.

3 частка. Запрашаюцца дзеці малодшай падгрупы. Усе тры падгрупы працуюць разам па адной тэме, потым дзеці старэйшай і сярэдняй падгруп сыходзяць, а выхавальнік працягвае працу з дзецьмі малодшай падгрупы.

ТЫП II.

ВАРЫЯНТ I.

Дзве групы занятыя матэматыкай, адна - выяўленчым мастацтвам.

З дзецьмі малодшай падгрупы пачынаецца занятак па выяўленчаму мастацтву. Ўступленне, гутарка, тлумачэнне задання, замацаванне паслядоўнасці ў працы. Дзеці прыступаюць да самастойнай дзейнасці.

З сярэдняй і старэйшай падгрупай праводзіцца занятак па матэматыцы, з ускладненнем для старэйшых. Даецца заданне для самастойнай работы. У гэты час выхавальнік дапамагае дзецям малодшай падгрупы, праводзіць індывідуальную працу. Пасля аналізу работ, сыходзяць. Праца з двума падгрупамі ў дзяцей сярэдняй групы сканчаецца раней, чым у старэйшых.

ВАРЫЯНТ 2.

Вар'іруюцца групы дзяцей наадварот: старэйшая - выяўленчым мастацтве; малодшая - матэматыка.

ВАРЫЯНТ 3.

Адна з падгруп - занятак выяўленчым мастацтвам, але ў іншай падгрупе занятак па матэматыцы пачынаецца паслядоўна. Прычым варыянт прадугледжвае магчымасць паведамлення новага матэрыялу адначасова.

ТЫП III.

ВАРЫЯНТ I.

Звязаны з неаднолькавым колькасцю заняткаў у тыдзень. Заняткі праводзяцца з дзвума падгрупамі: сярэдняй і старэйшай.

ВАРЫЯНТ 2.

Занятак па матэматыцы выхавальнік праводзіць з дзецьмі старэйшай падгрупы па агульнапрынятай методыцы, у гэты час праводзіцца музычны занятак з дзецьмі сярэдняй групы.

Крыніцы:

1. Вучэбная праграма дашкольнай адукацыі, Мінск, Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь, "Нацыянальны інстытут адукацыі", 2023;

2. ІНСТРУКТЫЎНА-МЕТАДЫЧНАЕ  ПІСЬМО МІНІСТЭРСТВА  АДУКАЦЫІ  РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ «Aб арганізацыі ў 2023/2024 навучальным годзе адукацыйнага працэсу ва ўстановах адукацыі, якія рэалізуюць адукацыйную праграму дашкольнай адукацыі, адукацыйную праграму спецыяльнай адукацыі на ўзроўні дашкольнай адукацыі, адукацыйную праграму спецыяльнай адукацыі на ўзроўні дашкольнай адукацыі для асоб з інтэлектуальнай недастатковасцю»

 
свернуть

Асаблівасці арганізацыі адукацыйнага працэсу ва ў рознаўзроставай групе

У рознаўзроставую групу могуць аб'ядноўвацца выхаванцы ва ўзросце ад 1 года да 7 гадоў. Напаўняльнасць рознаўзроставай групы не павінна перавышаць пры рэалізацыі адукацыйнай праграмы дашкольнай адукацыі 12 выхаванцаў, пры рэалізацыі адукацыйных праграм спецыяльнай адукацыі на ўзроўні дашкольнай адукацыі - 10 выхаванцаў з улікам структуры і ступені цяжкасці парушэнняў у фізічным і (або) псіхічным развіцці выхаванцаў з АПФР.

Заснавальнік установы адукацыі можа ўстанаўліваць іншую напаўняльнасць групы пры наяўнасці аб’ектыўных абставін, захаванні санітарна-эпідэміялагічных патрабаванняў у частцы ўмоў размяшчэння і рэжыму адукацыйнага працэсу, у тым ліку норм плошчы на аднаго выхаванца ва ўсіх памяшканнях са знаходжаннем выхаванцаў.

Магчымы наступныя варыянты аб’яднання выхаванцаў у рознаўзроставыя групы:

сумежнага ўзросту: 2 і 3 гады (узроставыя групы выхаванцаў ад 2 да 3 гадоў і ад 3 да 4 гадоў), 4 і 5 гадоў (узроставыя групы выхаванцаў ад 4 да 5 гадоў і ад 5 да 6 гадоў), 5 і 6 гадоў (узроставыя групы выхаванцаў ад 5 да 6 гадоў і ад 6 да 7 гадоў);

адносна кантраснага ўзросту: 2 і 4 гады (узроставыя групы выхаванцаў ад 2 да 3 гадоў і ад 4 да 5 гадоў), 3 і 5 гадоў (узроставыя групы выхаванцаў ад 3 да 4 гадоў і ад 5 да 6 гадоў), 4 і 6 гадоў (узроставыя групы выхаванцаў ад 4 да 5 гадоў і ад 6 да 7 гадоў);

кантраснага ўзросту: 2 гады і 5 гадоў (узроставыя групы выхаванцаў ад 2 да 3 гадоў і ад 5 да 6 гадоў), 3 гады і 6 гадоў (узроставыя групы выхаванцаў ад 3 да 4 гадоў і ад 6 да 7 гадоў).

У рознаўзроставых групах распарадак дня з’яўляецца адзіным для ўсіх выхаванцаў, але з улікам іх узроставых магчымасцей, здольнасцей і патрэб уносяцца некаторыя змены ў рэжымныя працэсы. З малодшымі выхаванцамі рэжымныя працэсы пачынаюцца на 10–15 хвілін раней (у іншым парадку адбываецца толькі пад’ём выхаванцаў пасля дзённага сну – старэйшыя выхаванцы ўстаюць на 10–15 хвілін раней). Гэтыя рэжымныя моманты неабходны для таго, каб выхаванцы рознага ўзросту, аб’яднаныя ў адну групу, паслядоўна і паступова пераходзілі ад аднаго віду дзейнасці да другога.

Пры вызначэнні агульнага рэжыму дня для выхаванцаў двух сумежных узростаў за аснову бярэцца распарадак дня выхаванцаў старэйшага ўзросту, трох, чатырох узростаў – распарадак дня для выхаванцаў сярэдняга ўзросту (ад 4 да 5 гадоў).

Арганізацыя жыццядзейнасці выхаванцаў ва ўмовах рознаўзроставай групы шмат у чым вызначаецца зладжанасцю работы выхавацеля дашкольнай адукацыі і памочніка выхавацеля, дакладным размеркаваннем абавязкаў паміж імі.

Спецыяльна арганізаваную дзейнасць у рознаўзроставай групе можна ажыццяўляць з прымяненнем наступных падыходаў да арганізацыі заняткаў (гульні):

паэтапны пачатак заняткаў (гульні): паслядоўнае ўключэнне выхаванцаў у дзейнасць (пачатак заняткаў з адной узроставай падгрупы (старшай) з наступным уключэннем выхаванцаў больш малодшай узроставай катэгорыі);

адначасовы пачатак заняткаў (гульні) ва ўсіх узроставых падгрупах, паэтапнае завяршэнне заняткаў (гульні): паслядоўнае завяршэнне дзейнасці ў адпаведнасці з узроставымі магчымасцямі выхаванцаў;

правядзенне заняткаў з кожнай узроставай падгрупай выхаванцаў.

Прыярытэтнай формай спецыяльна арганізаванай дзейнасці выхаванцаў рознаўзроставай групы з’яўляюцца інтэграваныя заняткі, якія прадугледжваюць аб’яднанне і ўзаемадапаўненне зместу некалькіх адукацыйных галін рэалізуемых вучэбных праграм, што дазваляе фарміраваць у выхаванцаў ранняга і дашкольнага ўзросту цэласную карціну аб аб’екце або з’яве навакольнага свету.

 

Арганізацыя музычнай і фізкультурна-аздараўленчай дзейнасці

ў рознаўзроставых групах

У рознаўзроставых групах сумежнага ўзросту і адносна кантраснага ўзросту пры арганізацыі слухання музыкі магчыма ўспрыманне музычнага твора, рэкамендаванага вучэбнай праграмай дашкольнай адукацыі, вучэбнымі праграмамі спецыяльнай адукацыі на ўзроўні дашкольнай адукацыі для адной з узроставых груп. Пры ўспрыманні музычнага твора дзецьмі больш старэйшага ўзросту неабходна звярнуць увагу на выкарыстаныя метады на этапе дыферэнцаванага ўспрымання (напрыклад, калі для групы дзяцей больш малодшага ўзросту найбольш дарэчным можа быць мімічнае, тактыльнае, рухальнае прыпадабненне характару гучання музыкі, то для групы больш старэйшых дзяцей можа выкарыстоўвацца вакальнае, тэмбрава-інструментальнае, полімастацкае прыпадабненне); у працэсе гутаркі больш старэйшых дзяцей неабходна падахвочваць да выказванняў аб музыцы. Прадуктыўным таксама можа аказацца метад кантраснага супастаўлення двух музычных твораў (па прынцыпе кантрасту або падабенства) з рэкамендаванага рэпертуару для абедзвюх узроставых груп. У гэтым выпадку педагагічны работнік у большай ступені актывізуе музычнае ўспрыманне дзяцей той узроставай падгрупы, якой гэты музычны твор адрасаваны.

Пры арганізацыі пеўчай дзейнасці дапушчальным з’яўляецца развучванне і выкананне дзецьмі рознага ўзросту (як правіла, сумежнага) песні з рэпертуару адной з узроставых груп у выпадку адпаведнасці пеўчага дыяпазону абодвум узростам і індывідуальным асаблівасцям пеўчых галасоў выхаванцаў. Магчымы варыянт развучвання песні дзецьмі больш старшага ўзросту і падпяванне асобных музычных фраз гэтай песні дзецьмі больш малодшага ўзросту, выкананне імі рухаў у адпаведнасці з тэкстам або настроем музыкі. Калі развучваецца песня, рэкамендаваная для дзяцей больш малодшага ўзросту, з дзецьмі больш старэйшага ўзросту можа быць арганізавана яе аркестроўка (у першую чаргу з удзелам гукавысотных дзіцячых музычных інструментаў), таксама дзеці больш старэйшага ўзросту могуць выконваць гэтую песню a capella, што дазволіць дадаткова надаць увагу чысціні інтаніравання больш старэйшых выхаванцаў. Песенная творчасць дазваляе праявіць індывідуальнасць кожнага дзіцяці з улікам яго ўзроставых магчымасцей – песенныя імправізацыі выхаванцаў могуць адрознівацца тэкставай і меладычнай разгорнутасцю пры падабенстве прапануемых відаў творчых заданняў.

Арганізацыя музычна-рытмічных рухаў можа прадугледжваць выкарыстанне музычнага рэпертуару адной з узроставых груп, рухі пад музыку (практыкаванні, танцавальныя рухі) будуць выконвацца ў адпаведнасці з узроставымі магчымасцямі і праграмнымі патрабаваннямі. Плённым можа стаць сольнае і ансамблевае выкананне танцавальных рухаў дзецьмі больш старэйшага ўзросту на фоне масавых скокаў дзяцей больш малодшага ўзросту, выкананне дзецьмі больш старэйшага ўзросту ролі вядучых у скоках па тыпе «люстэрка», стымуляванне іх да стварэння больш разгорнутых танцавальных імправізацый. Рухомыя гульні з музыкай таксама даюць дзецям больш старэйшага ўзросту магчымасць праявіць ініцыятыву, стаць вядучым, выконваць больш складаныя ролі ў гульні.

Ігра на дзіцячых музычных інструментах (элементарнае музіцыраванне) як від дзейнасці дазваляе дастаткова выразна дыферэнцаваць прапанаваныя выхаванцам рознага ўзросту заданні. Аптымальнай формай у гэтым выпадку можа стаць змяшаны аркестр, які прадугледжвае выкананне на гукавысотных музычных інструментах дзецьмі больш старэйшага ўзросту і выкананне на шумавых інструментах дзецьмі больш малодшага ўзросту, а таксама выкананне ў ансамблі гукавысотных інструментаў дзецьмі больш старэйшага ўзросту. Дыферэнцаваць заданні можна і пры арганізацыі шумавога аркестра, у якім больш малодшыя дзеці могуць з дапамогай шумавых інструментаў вылучаць моцную долю, а больш старшыя – адзначаць рытмічны малюнак мелодыі і інш.

Пры арганізацыі відаў музычнай дзейнасці ў выпадку, калі прадугледжаны рэпертуар або вырашаемыя адукацыйныя задачы і фарміруемыя навыкі для дзяцей рознага ўзросту ў значнай ступені адрозніваюцца, безумоўна, пераважна арыентавацца на паэтапны пачатак (ён часцей будзе прадугледжваць слуханне музыкі, спевы дзецьмі больш старэйшага ўзросту) або заканчэнне заняткаў (музычна-рытмічныя рухі, музіцыраванне дзяцей больш старэйшага ўзросту, правядзенне музычна-дыдактычных гульняў і інш.).

У рознаўзроставых групах кантраснага ўзросту неабходна імкнуцца да арганізацыі музычнай дзейнасці з кожнай падгрупай выхаванцаў.

У рознаўзроставай групе заняткі (гульня) па рэалізацыі зместу адукацыйнай галіны «Фізічная культура» («Адаптыўная фізічная культура») арганізуюцца з улікам узросту і колькасці выхаванцаў і могуць праводзіцца па чарзе з дзецьмі старэйшай узроставай катэгорыі і малодшай. Эфектыўнасць адукацыйнага працэсу будзе вышэйшай, калі ў занятках адначасова прымаюць удзел дзеці кантраснага ўзросту: малодшыя (1–2 гады) і старэйшыя (5–7 гадоў). Пры гэтым выхаванцы старэйшага ўзросту выступаюць для малодшых прыкладам для пераймання, а малодшыя, паўтараючы рухальныя дзеянні старшых, займаюцца з большай цікавасцю.

У рознаўзроставай групе эфектыўна праводзіць такія віды заняткаў, як вучэбна-трэніровачныя, сюжэтна-гульнявыя.

Вучэбна-трэніровачныя заняткі накіраваны на вырашэнне аздараўленчых, адукацыйных і выхаваўчых задач, вызначаных вучэбнай праграмай дашкольнай адукацыі. Змест выкарыстаных фізічных практыкаванняў і гульняў плануецца з улікам узросту выхаванцаў, а таксама стану іх фізічнай падрыхтаванасці (сфарміраванасць рухальных уменняў і навыкаў, узровень развіцця фізічных якасцей дзіцяці). Вучэбна-трэніровачныя заняткі могуць будавацца:

на аднолькавым рухальным матэрыяле для малодшых і старэйшых выхаванцаў. У гэтым выпадку выкарыстоўваюцца візуальна аднолькавыя і падобныя віды фізічных практыкаванняў, якія, аднак, маюць розныя тэхнічныя характарыстыкі, шчыльнасць і працягласць рухальных дзеянняў (колькасць паўтораў);

на дыферэнцаваным рухальным матэрыяле, падабраным з улікам ўзроўню фізічнай падрыхтаванасці малодшых і старэйшых выхаванцаў. У гэтым выпадку выхаванцы, якія маюць высокі ўзровень фізічнай падрыхтаванасці, выконваюць заданні, накіраваныя на ўдасканаленне іх рухальных уменняў і навыкаў. Дзецям прапануецца выкананне практыкаванняў па схеме, малюнку, з нестандартнага зыходнага становішча, у новых умовах, з новым спалучэннем тэхнічных элементаў. Для выхаванцаў з нізкім узроўнем фізічнай падрыхтаванасці неабходна планаваць заданні, у якіх асаблівая ўвага надаецца тэхніцы выканання асноўных відаў рухаў з устаноўкай на іх якасны вынік. Пры гэтым кіраўнік фізічнага выхавання займаецца з выхаванцамі, якія маюць нізкі ўзровень фізічнай падрыхтаванасці, выхавацель дашкольнай адукацыі – з астатнімі дзецьмі.

У сюжэтна-гульнявых фізкультурных занятках задачы навучання дзяцей фізічным практыкаванням рэалізуюцца з дапамогай гульнявых практыкаванняў, аб’яднаных адзіным сюжэтам (казкі, апавяданні і інш.). Змест сюжэтна-гульнявых заняткаў можа быць аднолькавым для выхаванцаў старэйшага і малодшага ўзросту, паколькі рухальная задума рэалізуецца дзецьмі без спецыяльнай падрыхтоўкі. Старэйшыя дзеці, адлюстроўваючы рухамі сюжэт, ствараюць новыя кампазіцыі з засвоеных знаёмых элементаў, дэманструюць малодшым свой рухальны досвед. Малодшыя, беручы прыклад з іх, адкрываюць для сябе ўласныя рухальныя магчымасці, вучацца захоўваць у памяці выкананыя фізічныя практыкаванні, узбагачаюць свой рухальны досвед. Кіраўнік фізічнага выхавання на занятках асаблівую ўвагу надае забеспячэнню псіхалагічнага камфорту ўсім выхаванцам, што дасягаецца педагагічнай падтрымкай рухальных задум дзяцей і рознымі патрабаваннямі да якасці іх выканання.

Крыніца: ІНСТРУКТЫЎНА-МЕТАДЫЧНАЕ  ПІСЬМО МІНІСТЭРСТВА  АДУКАЦЫІ  РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ «Aб арганізацыі ў 2023/2024 навучальным годзе адукацыйнага працэсу ва ўстановах адукацыі, якія рэалізуюць адукацыйную праграму дашкольнай адукацыі, адукацыйную праграму спецыяльнай адукацыі на ўзроўні дашкольнай адукацыі, адукацыйную праграму спецыяльнай адукацыі на ўзроўні дашкольнай адукацыі для асоб з інтэлектуальнай недастатковасцю»

свернуть
поделиться в: